گرایش
برنامهریزی اجتماعی عمدتاً پیرامون مسائل اجتماعی و برنامهریزی در
خصوص اجتماع و انسان است. برای مثال هنگام ساخت یک مجتمع
آپارتمانی، کارشناس برنامهریزی اجتماعی برای مسائل اجتماعی آن
مجتمع برنامهریزی میکند تا حقوق هریک از افراد ساکن در مجتمع حفظ و
ساکنان آن با کمترین مشکلات و مسائل اجتماعی روبرو گردند. یا مثلاً
برنامهریزی میکند که در یک شهر مراکز اقتصادی یا سایتهای صنعتی در
کجا باید قرار بگیرد و توسعه ساختمانی چگونه انجام شود که مشکلی
برای جامعه به وجود نیاید. گرایش
برنامهریزی اجتماعی با آمار و تحقیقات میدانی ارتباط تنگاتنگی
دارد. کار دانشجو و بخصوص فارغالتحصیل برنامهریزی اجتماعی یک کار
کتابخانهای نیست، بلکه باید در جامعه حضوری فعال داشته باشد.
اطلاعات علمی لازم برای دانشجوی این گرایش دروس ریاضی، زبان
انگلیسی، جغرافیا و جامعهشناسی است.
گرایش
تعاون و رفاه اجتماعی به عنوان یک میان رشته از واحدهای گوناگون
درسی استفاده میکند که میتوان این دروس متنوع را در دو درس
پایه و اصلی اقتصاد و جامعهشناسی خلاصه کرد در نتیجه دانشجویی که
پایه ریاضی قوی داشته باشد، میتواند در تعدادی از دروس مهم این
رشته مثل امور مالی، اقتصاد و حسابداری موفق گردد و اگر به علوم
اجتماعی علاقهمند باشد میتواند در دروسی مثل جامعهشناسی یا
مردمشناسی توفیق یابد. علاوه بر آمادگی در دروس فوق دانشجوی این
رشته باید به تعاون علاقهمند بوده و روحیه همکاری و همیاری با
دیگران را داشته باشد. چون در این رشته دانشجو باید بتواند ارتباطی
نزدیک با دیگران ایجاد کند.
محتوای دروس این گرایش را اقتصاد، جامعهشناسی، مردمشناسی، امور
مالی، حسابداری، مدیریت و تعاون و کارکرد تعاون تشکیل میدهد و هدف
آن تربیت کارشناسانی است که بتوانند به یاری تشکلهای انسانی
عامل توزیع عادلانه ثروت و قدرت در جامعه گردند. در گرایش تعاون و
رفاه اجتماعی هرآنچه مربوط به تعاونی باشد مورد بحث و بررسی قرار
میگیرد که از آن جمله میتوان به انواع تعاونیها، چگونگی تأسیس و
مدیریت آنها و فوایدی که تعاونیها برای جامعه دارند، اشاره کرد.